Χαζντέου, Μπογντάν – Περιτσέικου

(1836 – 1907). Ρουμάνος ιστορικός και φιλόλογος. Σπούδασε στο Χάρκοβο και διετέλεσε καθηγητής της ιστορίας στο λύκειο του Ιασίου και βιβλιοθηκάριος στο ομώνυμο πανεπιστήμιο. Αργότερα διορίστηκε διευθυντής των αρχείων του κράτους. Το 1878 ήταν ο πρώτος που δίδαξε στην έδρα της συγκριτικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Το 1857 ίδρυσε το φιλολογικό περιοδικό Rominia και το 1867 εξελέγη βουλευτής και ίδρυσε το πολιτικό περιοδικό Columna lui Trajan. Σημαντικότερα από τα έργα του θεωρούνται: Ιστορικό αρχείο της Ρουμανίας (1865-69), Κριτική ιστορία του ρουμανικού λαού (1874), Αρχές της συγκριτικής φιλολογίας (1875) και Παλαιογραφικές και γλωσσολογικές μελέτες περί της ρουμανικής γλώσσας μεταξύ των ετών 1550 και 1600 (1878-82). Η Ρουμανική Ακαδημία του ανέθεσε τη σύνταξη και την έκδοση του μεγάλου λεξικού της ρουμανικής γλώσσας με τον τίτλο Etymologicum magnum Roumaniae (1886-98). Επίσης δημοσίευσε και μερικά λυρικά ποιήματα καθώς και 2 δράματα. Μετά τον θάνατο της κόρης του Ιουλίας το 1888, η οποία είχε εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές στα γαλλικά, ο X. στράφηκε στον πνευματισμό. Άρχισε να ασχολείται με πνευματιστικά πειράματα και μάλιστα έγραψε και ορισμένες μελέτες σχετικές με τις νέες εμπειρίες του.